ความรู้สึกหลังดู "สงคราม ส่งด่วน (Mad Unicorn)" บน Netflix

หนึ่งในซีรีส์ไทยที่ดีที่สุดที่ผมเคยดูมาเลยจริง ๆ ครับ ไม่ใช่แค่ดีในระดับไทย แต่ดีในระดับที่ไปไกลกว่าซีรีส์ไทยทั่ว ๆ ไปแบบเห็นได้ชัด หลาย ๆ อย่างในเรื่องนี้มันเกินคาดมาก และดีกว่าซีรีส์ต่างประเทศบางเรื่องด้วยซ้ำ โปรดักชันคือพิถีพิถันมาก ละเอียดยิบ ทั้งมุมกล้อง การตัดต่อ เพลงประกอบ และหมัดน็อคของเรื่องคือการแสดงที่คุณภาพเกินเบอร์ไปเยอะ

ผมอยากเรียกว่าเป็นซีรีส์ไทยที่ดีที่สุดที่ผมเคยดูเลยก็ว่าได้ครับ ขอแยกพูดเป็นประเด็น ๆ แบบนี้

ประเด็นที่ 1 : สังคมที่เข้มข้นและเรียลแบบเจ็บแสบ

สิ่งที่ซีรีส์ทำได้ดีมากคือการตีแผ่ความเหลื่อมล้ำ ความไม่ยุติธรรมในสังคม โดยเฉพาะอำนาจของทุนใหญ่ที่กดทับคนธรรมดาได้อย่างแสบสันต์ แต่ไม่ได้ทำแบบโลกสวยนะครับ มันเป็นความจริงแบบทื่อ ๆ เลย แล้วเขาทำให้เราเข้าใจง่าย ผ่านคำพูด ผ่านงานภาพ ผ่านมุมกล้องโดยไม่ต้องพูดโต้ง ๆ ให้รู้สึกยัดเยียด

เราจะได้เห็นทั้งมุมของคนตัวเล็กที่ต้องดิ้นรน และมุมของคนที่อยู่หัวแถวที่ต้องแลกอะไรหลายอย่างเพื่อความอยู่รอด ทั้งเวลา เงิน ความสุข ความสัมพันธ์ แต่มันก็ยังไม่ทิ้งแรงบันดาลใจนะครับ คือซีรีส์มันชวนให้เราคิดว่า คนธรรมดา ๆ แบบเราก็สู้ได้นะ ขอแค่เรามีแรงฮึบ ความไม่ยอมแพ้ มันคือพลังบางอย่างที่คนรวยไม่มีจริง ๆ

ประเด็นที่ 2 : ทีมนักแสดงที่เข้าไปอยู่ในตัวละครจริง ๆ

ผมไม่ได้เป็นแฟนคลับของนักแสดงคนไหนเป็นพิเศษ แต่เรื่องนี้ทำให้ผมรู้สึกว่า นักแสดงทุกคนแม่งสุด! โดยเฉพาะ "ไอซ์ซึ" ที่พลิกบทบาทจนจำไม่ได้เลย ผิวแทนขึ้น ลดน้ำหนัก แถมต้องพูดภาษาจีนทั้งที่ไม่ได้พูดเป็นอยู่แล้ว ยิ่งรู้ว่านี่คือสิ่งที่เขาฝึกแค่ไม่กี่เดือนเพื่อรับบทนี้ยิ่งทึ่งไปอีกครับ คือเข้าถึงตัวละครสุด ๆ

ส่วน "เจนเย่" ผมสารภาพตรง ๆ ว่าก่อนดูผมเฉย ๆ กับเธอมาก แต่ขอโทษเลยครับ ลบภาพเดิมทิ้งหมด! เธอถ่ายทอดบทได้เป็นธรรมชาติมาก ลื่นไหล ดูแล้วเชื่อสนิทใจ เคมีกับไอซ์ซึดีมาก และกับตัวละครอื่นก็เป็นธรรมชาติสุด ๆ โดยเฉพาะซีนที่เธอเล่นกับ "บี้ KPN" ที่รับบทเป็นสามีของเธอ ผมชอบมาก คืออบอุ่น ลึกซึ้งแต่ไม่ต้องพูดเยอะ มันส่งออกมาทางสายตา สีหน้า แค่ไม่กี่ประโยคก็รู้สึกได้แล้วครับว่าเคมีคู่นี้มันดีจริง ๆ

"รุ่ยเจี๋ย" คืออีกตัวละครที่ผมชอบมากกกกกกกก แบบไม่รู้มาก่อนว่าเป็นใคร ไม่เคยเห็นหน้าเลยด้วยซ้ำ แต่แม่งคือสีสันของเรื่องเลย! คาแรคเตอร์ตลก ฮา มีมิติ และช่วยบาลานซ์อารมณ์ของซีรีส์ได้ดีมาก ไม่ให้ดิ่งเกินไป ทำให้ซีรีส์กลมกล่อมขึ้นอีกเยอะเลยครับ

"เจ้าสัวคณิน" ที่รับบทโดย "อาเอก ธเนศ" คือตัวละครที่มาแบบนิ่ง ๆ แต่เชือดนิ่ม ๆ พูดน้อยแต่มีอะไรในใจเยอะมาก น้ำเสียงคือโคตรเท่ เท่แบบน่าเกรงใจ แล้วก็ "พีช พชร" ที่รับบทเป็นเคน ผมว่าเขาก็ถ่ายทอดความกดดันของตัวละครได้ดีเลยนะ แม้จะไม่ได้มีซีนอารมณ์จัด ๆ มาก แต่ความนิ่ง ความแบก มันอยู่ในทุกฉากที่เขาออกมาจริง ๆ

และที่ผมประทับใจมากอีกอย่างคือ "นักแสดงสมทบ" และ "ตัวประกอบ" ทุกคนในเรื่องนี้ แสดงกันได้อย่างธรรมชาติ ไม่มีใครดูโดด ดูแข็ง หรือเล่นหลุดเลยครับ ไม่ว่าจะเป็นฉากในตลาด ฉากในออฟฟิศ ฉากหน้าร้าน หรือแม้แต่ฉากคนเดินถนนแต่ละฉาก ทุกคนทำหน้าที่เติมเต็มโลกของซีรีส์นี้ได้ดีมาก ๆ ทำให้บรรยากาศในเรื่องมันดูมีชีวิต ไม่ใช่แค่เรื่องราวของตัวหลัก แต่รู้สึกเหมือนมันคือเรื่องของทั้งสังคมที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่จริง ๆ ซึ่งนี่แหละคือสิ่งที่ทำให้ซีรีส์มัน "มีชีวิต"

ประเด็นที่ 3 : งานภาพ โปรดักชัน มันคือระดับโลก

พูดจริง ๆ แบบไม่เวอร์ งานภาพดีขนาดที่ดูแล้วรู้เลยว่าเบื้องหลังต้องทุ่มกันสุดใจ มุมกล้อง องค์ประกอบภาพ การตัดต่อ เพลง ทุกอย่างมันลงตัว มันละเอียดยิบ เห็นแล้วก็ได้แต่คิดในใจว่า "นี่มันซีรีส์ไทยเหรอ?" คือมันดีขนาดที่ทำให้เราภูมิใจว่างานไทยก็ไปได้ถึงขนาดนี้แล้วจริง ๆ ครับ

บทสรุป : อย่าเพิ่งตัดสินแค่จากกระแสหรือคลิปในโซเชี่ยล

ผมดูช้ากว่าคนอื่นนะ เพราะเพิ่งมีเวลาดู แต่ขอบอกเลยว่า ดีจนเสียดายที่ดูช้าไป คือ 7 ตอนมันแน่นมาก ไม่มีช่วงไหนเอื่อย ไม่มีช่วงที่รู้สึกว่า "เออ ข้ามไปก็ได้" มันดีจริง ๆ จนดูยาว ๆ ได้รวดเดียวแบบอดนอนกันไปเลย 5555

ถ้าคุณกำลังลังเล หรือเคยเห็นแค่คลิปตัดในโซเชี่ยลจนรู้สึกไม่อยากดูแล้ว ผมอยากให้ลองเปิดใจดู เพราะมันมีอะไรมากกว่านั้นเยอะมาก และผมก็ยกให้ สงคราม ส่งด่วน (Mad Unicorn) เป็นซีรีส์ไทยที่ดีที่สุดที่ผมเคยดูเลยครับ!